تشخیص کم خونی : کم خونی چیست؟

1 سال پیش
تشخیص کم خونی : کم خونی چیست؟
   

کمبود آهن یا کم خونی، وضعیتی است که در آن مقدار آهن در بدن کاهش یافته و به اندازه کافی برای تولید هموگلوبین (پروتئینی که در خون وجود دارد و به سلول‌های قرمز خون کمک می‌کند تا اکسیژن را به اندام‌ها منتقل کنند) در نظر گرفته نمی‌شود.

علائم کم خونی شامل خستگی، سردرد، ضعف عضلانی، تنگی نفس، بی‌خوابی، کاهش وزن، بی‌اشتهایی، سرگیجه، بی‌رنگی پوست، پوست خشک و شکننده، تاری دید، تپش قلب، و خارش پوست می‌باشند.

برای تشخیص کم خونی، پزشک عمومی شما را ممکن است به یک آزمایش خون ارجاع دهد تا سطح آهن و هموگلوبین در خون شما اندازه‌گیری شود. در صورتی که سطح هموگلوبین کمتر از 12 گرم در دسی لیتر در زنان و کمتر از 13.5 گرم در دسی لیتر در مردان باشد، ممکن است کمبود آهن وجود داشته باشد.

بعد از تشخیص کم خونی، پزشک شما ممکن است شما را به یک تغذیه‌درمانی یا مکمل‌های آهن ارجاع دهد تا سطح آهن در بدن شما به حد مطلوب برسد. در برخی موارد، درمان کم خونی ممکن است نیاز به پذیرش خون و یا دیگر درمان‌های پزشکی داشته باشد. بنابراین، مهم است که با پزشک خود در مورد درمان مناسب برای کم خونی خود صحبت کنید.

 کم خونی می‌تواند علائم دیگری را نیز به همراه داشته باشد. علائم کم خونی می‌توانند به شدت متفاوت باشند و به عوامل مختلفی مانند شدت کمبود آهن، سرعت تحلیل خون، سن، جنسیت، بیماری های همراه و مصرف داروها بستگی دارند.

علائم کم خونی شامل موارد زیر می‌باشند:

  1. خستگی و ضعف عمومی
  2. تنگی نفس و تنفس سریع
  3. سردرد و سرگیجه
  4. تاری دید و بی‌اشتهایی
  5. تپش قلب و درد قفسه سینه
  6. بی‌خوابی و اختلال در خواب
  7. کاهش وزن و کاهش اشتها
  8. افت توجه و کاهش حافظه
  9. تغییر رنگ پوست و لثه های دهان
  10. افزایش شدید در تعریق

در برخی موارد، کم خونی می‌تواند با علائم دیگری همراه باشد که مربوط به بیماری ایجاد کننده کم خونی هستند، مانند گرفتگی دست و پا در کم خونی ناشی از فقر آهن یا درد شکم در کم خونی ناشی از عوامل دیگر.

اگر شما علائم کم خونی دارید، بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید تا علت آن را تشخیص دهد و درمان مناسب را برای شما تجویز کند. درمان کم خونی به شدت از بیمار به بیمار متفاوت است و بسته به علت آن و شدت آن ممکن است شامل تغذیه مناسب، مصرف مکمل‌های آهن و در برخی موارد درمان‌های دیگر مانند پذیرش خون یا داروهای دیگر باشد.

 تغذیه مناسب می‌تواند بهبود کم خونی را به همراه داشته باشد. مصرف مواد غذایی حاوی آهن، فولات، ویتامین‌های گروه B، ویتامین C و مس می‌تواند به کاهش کم خونی کمک کند.

مواد غذایی حاوی آهن شامل گوشت قرمز، جگر، ماهی، مرغ، حبوبات، اسفناج، خردل، کشمش، گردو، بادام، آلبالو، هلو و سیب می‌باشند. برخی مواد غذایی می‌توانند از جذب آهن کاسته شوند، بنابراین مصرف همزمان مواد غذایی حاوی آهن با مواد غذایی حاوی ویتامین C مانند پرتقال، گوجه فرنگی، نارنگی، توت فرنگی، کیوی و فلفل دلمه‌ای می‌تواند جذب آهن را افزایش دهد.

مواد غذایی حاوی فولات شامل سبزیجات برگی مانند اسفناج، جعفری، کلم، گشنیز، شوید، ریحان، لوبیا سبز، نخود، لوبیا چیتی و غلات مانند جو، گندم، ذرت می‌باشند.

ویتامین‌های گروه B از جمله بیوتین، ویتامین B12، ویتامین B6 و اسید فولیک نیز می‌توانند در کاهش کم خونی موثر باشند. این ویتامین‌ها در مواد غذایی مختلفی مانند گوشت، ماهی، مرغ، تخم مرغ، شیر، سبزیجات، حبوبات، مغزهای خشک و غلات موجود می‌باشند.

همچنین، مصرف مواد غذایی حاوی مس مانند ماهی، مرغ، گوشت قرمز، سبزیجات و مغزهای خشک نیز می‌تواند به کاهش کم خونی کمک کند.

بنابراین، مصرف یک رژیم غذایی سالم و مناسب شامل مواد غذایی حاوی آهن، فولات، ویتامین‌های گروه B، ویتامین C و مس می‌تواند به کاهش کم خونی کمک کند. در هر صورت، برای تأیید علت کم خونی و روش درمان مناسب، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

برای مطالب جذاب دنیای روانشناسی همیشه مارا دنبال کنید

0

دیدگاه شما

بدون دیدگاه