با دیر آمدن نوجوانان به منزل چگونه برخورد کنیم ؟
نوجوانی سنی با تغییرات زیادی است. این تغییرات هم فیزیکی و هم رفتاری هستند. شاید به نظر مسئله ای عادی باشد. اما مادران زیادی در جلسات مشاوره بحث دیر آمدن نوجوانشان به منزل را پیش میکشند. بحث دیر امدن نوجوانان به منزل با توجه به ناآگاهی آنها از جامعه، بحثی مهم میتواند باشد.
کلمات کلیدی:(دیر آمدن نوجوانان به منزل|نحوه برخورد با نوجوانان | رفتارهای نوجوانان|مشاوره نوجوانان)
مدت زمان مطالعه: ۶ دقیقه
بگذارید با یک نمونه از مراجعان آغاز کنیم. یکی از مراجعانم دختری نوجوان دارد. اغلب نوجوانان دوست دارند با دوستانشان شب ها به کافی شاپ ها و یا مکان های تقریحی دیگری بروند. در حد تعادل این خوش گذرانی های نوجوانانه با دوستان برای والدین قابل درک بود. اما تناوب این خوش گذارنی ها و بیرون ماندن ها باعث بی تفاوتی نسبت به وظایف اصلی در دخترشان شده بود. وظایفی مانند:
- انجام تکالیف
- توجه به درس و مدرسه
- توجه به خانواده
- انجام وظایف در خانواده
- و…
در این شرایط والدین برای فرزندانشان ساعت خاصی را معین کرده اند. به طور مثال قبل از ساعت ۹ باید فرزندشان در خانه می بود. همچنین دوستان دخترشان را نیز از این ساعت مطلع کرده اند. در حالت کلی دختران قابل کنترل تر از پسران نوجوان هستند. در صورتی که دخترشان بعد از ساعت ۹ منزل می آمد. جریمه می شد. اما کمی به بررسی چراهای دیر آمدن نوجوانان بپردازیم.
درباره تاثیر بلوغ در نوجوانان بیشتر بدانید
دلیل دیر امدن نوجوانان به منزل چیست؟
باید بگویم که نوجوانان به دلیل سرکشی که در نوجوانی دچار آن هستند از قید ها بیزارند. زیرا که حس:
- کنترل شدن
- قابل اعتماد نبودن
- گرفتن آزادی
به آنها داده میشود. از جمله کارهایی که فرزند شما سعی دارد با آن نشان دهد که بزرگ شده است همین دیر امدن نوجوانان به منزل است. او میخواهد جامعه را تجربه کند. او شخصیت مستقل خودش را میخواهد نشان دهد.
در واقع نوجوان شما در حال فاصله گرفتن از شماست. روانشناسان این اتفاق طبیعی را “توسعه فردی” می نامند. به این معنی که فرزند شما کارهایی مانند:
- کم کردن رابطه عاطفی با والدین
- ترک کردن خانه تا دیر وقت
- تلاش برای ساختن شخصیت منحصر به فرد خود
- تلاش برای نشان داده استقلال
- تلاش برای یافتن اخلاقیت آزادانه
- و…
را انجام میدهد.
نقش والدین در دیر آمدن نوجوانان به منزل و سرکشی های نوجوانانه
در واقع فرزند شما از شما دور میشود و به دوستانش نزدیک خواهد شد. این پروسه ای کاملا طبیعی و اتفاقا لازم در دوران نوجوانی است. اگر بخواهید با آن بجنگید مغلوب خواهید شد. در واقع ممکن است فرزندتان را از دست دهید. متاسفانه:
- همراهی نکردن
- گاه دخالت و یا عدم دخالت
صحیح والدین ممکن است شرایط را برای فرزند و خودشان سخت نماید. از دیدگاه والدین این قیدها در واقع بیان کننده نگرانی آنها از:
- نبود امنیت
- عدم شناختی کافی فرزندشان از جامعه و اتفاقات آن
- سلامتی
است. اما چه میزان فرزند شما این نگرانی ها را درک میکند؟ هر چقدر فاصله میان این درک کردن بیشتر باشد ناتوانی بیشتر خواهد شد. راه حل این است که والدین بدانند چه چیزی در کنترل آنهاست و چه چیزی نیست. در صورتی که مادر و پدر از کودکی برای فرزندانشان قیدهایی را مشخص نکرده باشند. مشخص کردن قیود در دوران نوجوانی میتواند برای آنها سخت باشد.
شاید مطالعه روش های درمان اضطراب در نوجوانان نیز برای شما جالب باشد
والدین به دیر امدن نوجوانان به منزل چه واکنشی نشان دهند؟
استقلال نوجوان.
نوجوان در تلاش برای مستقل شدن است. این مسئله بسیار ضروری است زیرا او را برای اینده و نقش های اجتماعی اش آماده میکند. والدین دقت کنند که این استقلال عموما به صورت کامل نیست. فرزندان از نظر مالی عموما به والدین تا ۲۶ سالگی وابسته میمانند. من همواره میگویم : پول همه چیز نیست اما میتواند فرزند را تا حدی کنترل نماید.
لحظه ها آموزنده.
من اسم برخی موقعیت ها را می گذارم آموزنده. این لحظه ها همان زمان هایی است که فرزندان از والدین نظرشان را میپرسند. در واقع والدین باید به فرزندان حس تجربه کردن را بدهند. مثالی که همواره میزنم: در کودکی به فرزندتان نگویید چای داغ است، نگذارید به چای دست بزند. اما بگذارید لیوان را کمی لمس کند تا حس داغی را بدون سوختن تجربه کند. اگر فرزند لحظه های آموزنده درستی از کودکی داشته باشد درک درستی از پیرامون خواهد یافت. حتی اگر اشتباه میکنند در لحظه برای آنها حضور داشته باشید.
به فرزندان فضا و حریم خصوصی دهید.
بعضی از والدین حس بی احترامی و طرد شدن از فرزندانشان دریافت میکنند. والدان باید به خاطر داشته باشند:
- به فرزندشان فضا و حریم خصوصی خودش را بدهند.
- فرزندشان به اندازه آنها تجربه ندارد.
- کاری نکنند که فرزندشان حس کند که در کار او دخالت می کند.
- فرزنشان علاقه دارد شخصیت مستقل خود را داشته باشد.
بسیاری از این دیر امدن نوجوانان به منزل به دلیل نداشتن فضا و حریم خصوصی است. پس بهتر است این مشکل رفع شود.
او را قضاوت نکنید تنها درکش کنید و از او بخواهید شما را درک کند.
در نوجوانی فرزندان به پشتیبانی پدر و مادر خود به شدت نیازمند هستند. ممکن است والدین نصحیت های زیادی داشته باشند اما باید بیشتر گوش کنند و کمتر نصیحت کنند. بهتر است والدین از حس نگرانی خود برای فرزند بگویند نه آنکه او را نصحیت کنند.
مثلا اگر کل روز را خواب بوده. به جای انتقاد از او بگویید:
- متوجه شدم که زیاد خوابیدی. اتفاقی افتاده؟ کمکی از من ساخته است؟
در زمان های صحیحی از روز با فرزندتان صحبت کنید.
همه ادم ها در طول روز، ساعت های خوب و بدی دارند. اگر میخواهید صحبت جدی با فرزندتان داشته باشید. بهتر است زمان مناسبی را برای آن انتخاب کنید. به طور مثال بعد از مدرسه نمیتواند گزینه مناسبی باشد.
در باره خودکشی نوجوانان بیشتر بخوانید.
نوجوانی زمان درک شدن است.
این کشمکش میان فرزندان و والدین همواره در دوران نوجوانی دیده میشود. متاسفانه در فرزندان پسر این مسئله بیشتر نیز دیده میشود. همواره به مراجعنم گفته ام که سعی کنند نوجوانشان را درک کنند. نمیتوان برای افراد محدودیت تعیین کرد پس اگر چیزی را میخواهند باید:
- از کودکی فرزند را با قیود آشنا کنند. (اگر تعادل در قیود رعایت شود میتواند بسیار سازنده باشد).
- مستقیما با درک متقابل از شرایط آن را از فرزندشان درخواست کنند.
اگر نگران دیر امدن نوجوانان به منزل هستید. با او از حس نگرانیتان صحبت کنید. پیش از آن او رو متوجه سازید که به استقلال او توجه میکنید. نحوه درست بیان مسائل همواره در این بحث ها پر اهمیت است. مشاوران سایت زندگی ما میتوانند به والدین در درک فرزندان و نحوه صحیح کنترل صحبت ها با آنها کمک نمایند. نوجوانان با فشارهای زیادی درگیر هستند. آنها در بیشتر مواقع میان استقلال و گرفتن راهنمایی از والدینشان میمانند. مشاوران سایت زندگی ما علاوه بر والدین به نوجوانان نیز برای کنار آمدن با شرایط جدیدشان کمک میکنند.
برای بهرمندی از خدمات سایت زندگی ما میتوانید
در تمامی روزهای هفته حتی ایام تعطیل از ساعت ۸ صبح تا ۱۲ شب
با شماره zendeghima.ir تماس حاصل فرمایید
برای مطالب جذاب دنیای روانشناسی همیشه مارا دنبال کنید
دیدگاه شما