کاهش میل جنسی ؛ علل و راه های درمان آن
کاهش میل جنسی ؛ طبیعی است که گاهی اوقات علاقه به رابطه جنسی را از دست بدهید، اما کاهش میل جنسی طولانی مدت ممکن است یک دلیل زمینه ای داشته باشد. ممکن است ناشی از تستوسترون پایین، کمبود خواب، افسردگی یا استرس، مصرف مواد و موارد دیگر باشد. اگر تغییرات در میل جنسی شما نگران کننده باشد، پزشک می تواند راهنمایی های بیشتری ارائه دهد.
میل جنسی پایین بیانگر کاهش علاقه به فعالیت جنسی است. از دست دادن علاقه به رابطه جنسی معمول است و سطح میل جنسی در طول زندگی متفاوت است. همچنین طبیعی است که علایق شما با همسرتان مطابقت نداشته باشد.
با این حال، کاهش میل جنسی برای مدت طولانی ممکن است برای برخی افراد نگرانی ایجاد کند. گاهی اوقات می تواند نشان دهنده یک بیماری زمینه ای باشد.
در اینجا چند علت بالقوه کاهش میل جنسی در مردان آورده شده است.
تستوسترون پایین
تستوسترون یک هورمون مردانه مهم است. در مردان، بیشتر در بیضه ها تولید می شود. تستوسترون مسئول ساخت عضلات و توده استخوانی و تحریک تولید اسپرم است. سطح تستوسترون شما نیز در میل جنسی شما نقش دارد.
سطح نرمال تستوسترون متفاوت خواهد بود. با این حال، طبق دستورالعملهای انجمن اورولوژی آمریکا (AUA)، مردان بالغ زمانی که سطح آنها به زیر 300 نانوگرم در دسی لیتر (ng/dL) میرسد، تستوسترون پایین یا T پایین دارند.هنگامی که سطح تستوسترون شما کاهش می یابد، میل شما به رابطه جنسی نیز کاهش می یابد.
کاهش تستوسترون بخشی طبیعی از افزایش سن است. با این حال، کاهش شدید تستوسترون می تواند منجر به کاهش میل جنسی شود.
اگر فکر می کنید ممکن است این مشکل برای شما باشد، با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است بتوانید از مکمل ها یا ژل ها و انواع اسپری های جنسی برای افزایش سطح تستوسترون خود استفاده کنید.
تاثیر داروها در کاهش میل جنسی
مصرف برخی داروها می تواند سطح تستوسترون را کاهش دهد که به نوبه خود ممکن است منجر به کاهش میل جنسی شود.
به عنوان مثال، داروهای فشار خون مانند مهارکنندههای ACE و مسدودکنندههای بتا ممکن است از انزال و نعوظ جلوگیری کنند.
سایر داروهایی که می توانند سطح تستوسترون را کاهش دهند عبارتند از:
شیمی درمانی یا پرتودرمانی برای سرطان
هورمون هایی که برای درمان سرطان پروستات استفاده می شوند
مسکن های اپیوئیدی، مانند مورفین MorphaBond،MS Contin و اکسی کدون OxyContin، Percocet
سایمتیدین (Tagamet)، که برای سوزش سر دل و بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD) استفاده می شود.
استروئیدهای آنابولیک، که ممکن است توسط ورزشکاران برای افزایش توده عضلانی استفاده شود
اگر اثرات تستوسترون پایین را تجربه می کنید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است به شما توصیه کنند که داروها را عوض کنید.
سندرم پای بیقرار (RLS)
سندرم پاهای بی قرار (RLS) تمایل غیرقابل کنترل برای حرکت دادن پاها است. یک مطالعه نشان داد که مردان مبتلا به RLS در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اختلال نعوظ (ED) نسبت به مردان بدون RLS هستند. ED زمانی رخ می دهد که مرد نتواند نعوظ داشته باشد یا نعوظ را حفظ کند.
در این مطالعه، محققان کشف کردند که مردانی که حداقل پنج بار در ماه به RLS مبتلا میشوند، حدود 50 درصد بیشتر از مردان بدون RLS در معرض ابتلا به ED بودند. همچنین، مردانی که دوره های RLS را بیشتر تجربه می کردند، حتی بیشتر در معرض کاهش میل جنسی بودند.
ارتباط افسردگی با کاهش میل جنسی
افراد مبتلا به افسردگی کاهش یا عدم علاقه کامل به فعالیت هایی را که زمانی لذت بخش می دانستند، از جمله رابطه جنسی، تجربه می کنند.
کاهش میل جنسی نیز یکی از عوارض جانبی برخی از داروهای ضد افسردگی است، از جمله:
مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs)، مانند دولوکستین (Cymbalta)
مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، مانند فلوکستین (پروزاک) و سرترالین (زولوفت)
با این حال، بوپروپیون مهارکننده بازجذب نوراپی نفرین و دوپامین (NRDI) (Wellbutrin SR، Wellbutrin XL) میل جنسی را کاهش نمی دهد.
اگر داروهای ضد افسردگی مصرف می کنید و میل جنسی کم دارید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است عوارض جانبی شما را با تنظیم دوز شما یا تغییر دادن شما به داروی دیگری برطرف کنند.
بیماری مزمن
هنگامی که به دلیل اثرات یک بیماری مزمن سلامتی، مانند درد مزمن، احساس خوبی ندارید، احتمالاً رابطه جنسی در فهرست اولویت های شما قرار ندارد.
برخی از بیماری ها، مانند سرطان، می توانند تعداد تولید اسپرم شما را نیز کاهش دهند.
سایر بیماری های مزمن که می توانند بر میل جنسی شما تأثیر بگذارند عبارتند از:
دیابت نوع 2
چاقی
فشار خون بالا
کلسترول بالا
نارسایی مزمن ریه، قلب، کلیه و کبد
اگر یک بیماری مزمن را تجربه می کنید، با شریک زندگی خود در مورد راه هایی برای صمیمیت در این دوران صحبت کنید. همچنین ممکن است در مورد مشکلات خود به یک مشاور ازدواج یا یک درمانگر جنسی مراجعه کنید.
مشکلات خواب و ارتباط آن با کاهش میل جنسی
مطالعه ای در مجله پزشکی خواب بالینی نشان داد که مردان غیر چاق مبتلا به آپنه انسدادی خواب (OSA) سطوح تستوسترون پایین تری را تجربه می کنند. این به نوبه خود منجر به کاهش فعالیت جنسی و میل جنسی می شود.
در این مطالعه، محققان دریافتند که تقریباً یک سوم از مردانی که آپنه خواب شدید داشتند، سطح تستوسترون را نیز کاهش دادند.
در مطالعه اخیر منبع معتبر دیگری در مردان جوان و سالم، سطح تستوسترون پس از یک هفته محدودیت خواب 10 تا 15 درصد کاهش یافت و به 5 ساعت در شب رسید.
محققان دریافتند که اثرات محدود کردن خواب بر سطح تستوسترون به ویژه بین ساعت 2:00 بعد از ظهر تا 10:00 شب روز بعد مشهود است.
افزایش سن
سطح تستوسترون، که با میل جنسی مرتبط است، زمانی که مردان در اواخر نوجوانی خود هستند به بالاترین سطح خود می رسد.
در سالهای بالاتر، ممکن است برای رسیدن به ارگاسم، انزال و برانگیختگی بیشتر طول بکشد. نعوظ شما ممکن است سخت نباشد و نعوظ بیشتر طول بکشد.
با این حال، داروهایی مانند انواع کاندوم و اسپری تاخیری و روان کننده هایی که در دسترس هستند که می توانند به درمان این مشکلات کمک کنند.
تاثیر فشار ذهنی بر کاهش میل جنسی
اگر حواستان به موقعیتها یا دورههای فشار بالا پرت میشود، میل جنسی ممکن است کاهش یابد. این به این دلیل است که استرس می تواند سطح هورمون شما را مختل کند. شریان های شما ممکن است در مواقع استرس باریک شوند. این باریک شدن جریان خون را محدود می کند و به طور بالقوه باعث ED می شود.
یک مطالعه منتشر شده در Scientific Research و Essays از این ایده حمایت کرد که استرس تأثیر مستقیمی بر مشکلات جنسی در مردان و زنان دارد.مطالعه دیگری بر روی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) نشان داد که اختلال استرس خطر اختلال عملکرد جنسی را بیش از سه برابر افزایش می دهد.
اجتناب از استرس سخت است. مشکلات روابط، طلاق، مواجهه با مرگ یکی از عزیزان، نگرانی های مالی، تولد نوزاد جدید، یا محیط کاری شلوغ تنها برخی از اتفاقات زندگی هستند که می توانند بر کاهش میل جنسی تأثیر بگذارند.
عزت نفس پایین
عزت نفس به عنوان نظر کلی یک فرد در مورد خود تعریف می شود. اعتماد به نفس پایین و تصویر ضعیف بدن می تواند بر سلامت عاطفی و رفاه شما تأثیر بگذارد. اگر احساس می کنید که جذاب نیستید یا نامطلوب هستید، احتمالاً رویارویی جنسی را کاهش می دهد. دوست نداشتن چیزی که در آینه می بینید حتی می تواند باعث شود که به طور کلی از رابطه جنسی خودداری کنید.
همچنین عزت نفس پایین ممکن است باعث اضطراب در مورد عملکرد جنسی شود که می تواند منجر به مشکلات ED و کاهش میل جنسی شود.
با گذشت زمان، مسائل مربوط به عزت نفس می تواند منجر به مشکلات سلامت روان بزرگتر شود، مانند افسردگی، اضطراب، و سوء مصرف مواد مخدر یا الکل که همگی با میل جنسی کم مرتبط هستند.
ورزش خیلی کم یا خیلی زیاد.
ورزش کم یا زیاد نیز می تواند باعث کاهش میل جنسی در مردان شود. تمرین بدنی بسیار کم (یا اصلاً هیچ) می تواند منجر به طیف وسیعی از مشکلات سلامتی شود که می تواند بر میل و برانگیختگی جنسی تأثیر بگذارد.
همچنین ورزش منظم ممکن است خطر ابتلا به بیماری های مزمن مانند چاقی، فشار خون بالا و دیابت نوع 2 را کاهش دهد که همگی با کاهش میل جنسی مرتبط هستند. فعالیت متوسط باعث کاهش سطح کورتیزول در شب و کاهش استرس می شود که می تواند به افزایش میل جنسی کمک کند.
از سوی دیگر، نشان داده شده است که ورزش بیش از حد بر سلامت جنسی تأثیر می گذارد. در یک مطالعه، سطوح بالاتر تمرینات استقامتی مزمن شدید و طولانی به طور منظم به شدت با کاهش نمرات میل جنسی در مردان مرتبط بود.
تاثیر الکل در کاهش میل جنسی
نوشیدن الکل سنگین یا بیش از 14 نوشیدنی مخلوط در هفته نیز با کاهش تولید تستوسترون مرتبط است. در طی یک دوره زمانی طولانی، مقادیر زیاد الکل می تواند میل جنسی شما را کاهش دهد.
کلینیک کلیولند توصیه می کند که مردانی که بیش از سه یا بیشتر مشروبات الکلی به طور منظم مصرف می کنند باید کمتر مشروبات الکلی مصرف کنند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری منبع معتبر پیشنهاد می کند که یک مرد بالغ متوسط باید روزانه دو واحد یا کمتر نوشیدنی الکلی مصرف کند. بیش از این می تواند منجر به وخامت طولانی مدت سلامت شود.
استفاده مواد مخدر
علاوه بر الکل، استفاده از تنباکو، ماری جوانا و داروهای غیرقانونی مانند مواد افیونی نیز با کاهش تولید تستوسترون مرتبط است. این می تواند منجر به کمبود میل جنسی شود.همچنین مشخص شده است که سیگار بر تولید اسپرم و حرکت اسپرم تأثیر منفی دارد.
عوارض جسمی و عاطفی کاهش میل جنسی
کاهش میل جنسی می تواند برای مردان بسیار ناراحت کننده باشد. میل جنسی کم می تواند منجر به چرخه معیوب عوارض جانبی جسمی و عاطفی شود، از جمله ED ناتوانی در حفظ نعوظ به اندازه کافی برای داشتن رابطه جنسی رضایت بخش.
ED ممکن است باعث شود که مردی در مورد رابطه جنسی دچار اضطراب شود. این می تواند منجر به تنش و درگیری بین او و شریک زندگی اش شود که به نوبه خود ممکن است منجر به برخوردهای جنسی کمتر و مشکلات بیشتر در رابطه شود. عدم انجام کار به دلیل ED می تواند باعث ایجاد احساس افسردگی، مشکلات عزت نفس و تصویر ضعیف بدن شود.
راه های درمانی کاهش میل جنسی
استفاده از انواع لواز جنسی برای تحریک بیشتر میتواند موجب تحریک آزادسازی تستوسترون در بدن مردان شود، در درجه اول استفاده از کاندوم یکی از راههای جلوگیری از بارداری و پیشگیری از انتقال بیماریهای جنسی محسوب میشود. اما در حال حاضر کاندومها بسیار متنوع تولید میشوند و کاراییهای دیگری هم دارند. مثلا کاندوم خاردار با تحریک جنسی موجب میشود تا لذت بیشتری در حین رابطه بوجود آید و تحریک بیشتری در طول رابطه داشته باشید. یکی از محبوبترین انواع کاندوم، کاندوم تاخیری است.
کاندوم تاخیری نوعی کاندوم است که در داخل آن از مواد حساسیتزدا مانند بنزوکائین یا لیدوکائین استفاده میشود. این مواد مانند یک بیحس کننده موضعی عمل کرده و باعث میشوند سر آلت تناسلی مرد کمی بیحس شود. در این حالت انزال به تاخیر خواهد افتاد و مدت زمان دوام رابطه جنسی بیشتر خواهد شد. یکی از درمانهای کمکی برای رفع انزال زودرس و یا بی میلی، استفاده از کاندوم تاخیری و اسپری تاخیری است. این دو محصول را همه افراد بدون نیاز به نسخه پزشک میتوانند تهیه کرده و مورد استفاده قرار دهند. خرید محصولات جنسی مثل اسپری، ژل روان کننده لوبریکانت یا کاندوم تاخیری در مواردی که زودانزالی شدید نباشد، بسیار کارآمد خواهد بود.
اگر کاهش میل جنسی ناشی از یک بیماری زمینه ای باشد، ممکن است لازم باشد داروها را تغییر دهید. اگر میل جنسی پایین شما دلایل روانی دارد، ممکن است لازم باشد برای مشاوره رابطه به یک درمانگر مراجعه کنید. شما همچنین می توانید اقداماتی را برای تقویت میل جنسی خود به تنهایی انجام دهید. اقدامات زیر پتانسیل افزایش میل جنسی شما را دارند:
داشتن یک سبک زندگی سالم تر
خواب کافی
تمرین مدیریت استرس
خوردن یک رژیم غذایی سالم
استفاده از محصولات جنسی مناسب
برای مطالب جذاب دنیای روانشناسی همیشه مارا دنبال کنید
دیدگاه شما